En Kısa ve Korkunç 15 Korku Hikayesi
- Onu yatağa yatırırken bana, yatağımın altında bir canavar var baba dedi!
Yatağın altına baktım, onu titrerken gördüm, ve fısıldadı;
Baba yatağımda biri var! - Kedimin her zaman garip bir hareketliği vardı, gözlerini diker ve saatlerce bana bakardı.
Ancak bir gün fark ettim ki baktığı benim suratım değildi ,arkamdaki bir şeye bakıyordu! - Annemin ağlama sesiyle uyandım.
Ne olduğuna bakmak için yataktan kalktığımda, gözüm odada ki aynaya takıldı, yatağımın aynadaki yansımasında hareketsizce yatıyordum! - Karım gece beni uyandırıp, evin içinde hırsız olduğunu söyledi,
ancak kendisi iki yıl önce eve giren hırsız tarafından öldürülmüştü! - Hareket edemiyorum! Konuşamıyorum ! Nefes alamıyorum!
Çok karanlık , bu kadar yalnız olabileceğimi bilseydim yakınmak isterdim. - Kızımın küçük erkek kardeşiyle oynarken gördüğüm de dehşet içinde bakakaldım!
Onu bu sefer yeteri kadar derine gömdüğüme emindim! - Uyurken yanıma doğru sokulup;
Uyuyamıyorum dedi. Bir anda uyandım!
Öldürülürken üzerinde olan elbiseye sarılmıştım - Tökezleyerek bir şeylere takıldım ve duvara çarptım.
Işıkları açmaya çalıştım ancak her yer zifiri karanlıktı belli ki çalışmıyorlardı.
Eşim arkadan seslendi;
Tatlım neden bu kadar güneşli bir sabah vakti ışıkları açmaya çalışıyorsun ki? - Salonda kestirirken, bebek telsisinden annesinin ninni söylediğini duyarak uyandım.
Birden evin kapısı açıldı, ve eşim marketten geldiğini söyledi! - Psikologuma orada olmayan bazı sesler duyduğumu söyledim.
Oda bana bir psikologum olmadığını söyledi! - Kedim asla yatak odasında ki dolabın yanına gitmezdi.
Bir gün gitti, ve asla geri dönmedi! - Kullanmadığımız odanın kapısı devamlı çalıyor gibi olurdu!
Paranoyaklaşıyorum derdim, artık açmaya karar verdim.
Çalan yine bendim! - Kalp krizinden sonra her şey tuhaflaşmıştı.
Hava biraz soğuktu, ve etrafımızda tanıdıklar vardı,
derken bir ferman çekildi, ve öldüğümü anladım.
Daha kötüsü ölümün ne olduğunu. Sonsuza kadar vücudun içinde hapsolma. - Acaba yüz yılar önce ölenler halen kurtulmaya mı çalışıyordu?
Orada olmayan birisi, sizi izliyormuş gibi hissettiğinizde, midenize giren o tuhaf kramplar ve kasılma kadar güzel bir şey yok. Sonunda fark edilmiş olmak, çok güzel! - Geceleri mezarlıkta yürümekten nefret ediyorum, çünkü gerçekten çok karanlık, ve kendi mezarımı tekrardan bulmak zaman alıyor!
