Onları İçeri Alma – Kısa Korku Hikayesi
Bir gece oturma odasında siyah gözlü çocuklar ve siyah giyinen adamlarla hakkında hikayeler okuyordum köpeğim kalkıp onu dışarı çıkarmam için kapıya doğru gitti tam ayağa doğru kalkacaktım ki kapıya doğru hırlamaya başladı tek değişik olan şey hayatı boyunca hiç hırlamamıştı sonra diğer köpeğim kanepeye atladı titremeye ve hırlamaya başladı doğal olarak biraz tedirgin olmuştum bide korkunç birşeyler okuyordum daha fazla tedirgin olmuştum arkama yaslanıp biraz sakinleştim ve köpeğimi okşayarak onu da sakinleştirdim ve ardından kapı çaldı normalde köpeklerim kapı çaldığında kapıya doğru havlayıp heycanlanırdı ama bu sefer kapıdan uzaklaşıp yanıma doğru geldi o an tedirginleşmeye başladım evdeki bütün ışıklar ve perdeler kapalıydı kapı deliğim olmadığı için perdeyi açıp kapıya baktım kapımın önünde iki tane çocuk vardı biri 5 yaşında gibiydi küçük gözüküyordu diğeri ise 10 yaşında falandı kalın kışlık bir mont giymişlerdi bu çok garipti çünkü yazın tamda ortasındaydık sonra ikiside arkasını dönüp bana baktı verandamda lamba yoktu o yüzden yüzlerini göremedim ama pencereye doğru bakmışlardı iyice tedirgin olmuştum o yüzden pencereden uzaklaşıp kanepeye oturdum bu olanlara inanamıyordum siyah gözlü çocuklar kendilerini bilen kişileri ziyaret ettiğini duymuştum ardından çocuklardan biri konuştu ” bey efendi bizi içeri alırmısınız dışarısı çok soğuk ve kardeşim çok aç ” cevap vermedim paniğe kapılmıştım çünkü erkek olduğumu nasıl anladıklarında hiç fikrim yoktu sadece kanepede oturup bekledim gecenin bu saatinde iki çocuğun dışarıda ne işi vardı ki hikayeler okumuştum ve aklımdan hayır kapıyı açmıyacağım diye geçiriyordum içimden “beyfendi lütfen bizi içeri alın sizi penceriden gördüm orda olduğunuzu biliyorum sadece bir saniyenizi alıcak ” tamam ne dönüyor bir saniyemimi alıcak hangi çocuk bunu derki korkudan dona kalmıştım daha hiçbir şekilde cevap veremedim gitmelerini bekledim ve pencereye bakmayı tenezzül bile etmedim çünkü orda olduklarını biliyordum bana o simsiyah gözleriyle bakacaklardı bir kaç dakika sesizlikten sonra pencereye vurmaya başladılar ve yine aynı sesi duydum “bizi içeri alın lütfen hava çok soğuk annemizi aramamız lazım eğer aramassak endişelencek o an korkudan bayılmak üzereydim kanepeye yaslanıp sakinleşmeyi denedim yarım saat öylece sakinleşmeyi denedim sesizlik çöküp onların gittiğine emin olana dek o çocukların gözlerini görmemiştim siyah gözlü çocuklar olup olmadıklarına dair bir aknıtım yok ama öyle olduklarına eminim telefonumu çıkarıp o hikayeleri bana tavsiye eden arkadaşımı aradım uykusundan uynadırmıştım geceyi benimle geçirmesi için ona yalvardım olayları anlatır anlatmaz kabul etti yaklaşık 15 dakika geçti ama hayla gelmedi endişelendim çünkü hemen yan sokakta yaşıyordu garaj yolundan far ışıkları geldiğini gördüm ve pencereden dışarı baktım arkadaşımın arabadan çıktığını ve kapıma doğru koştuğunu gördüm kapıya vuruyordu hemen kapıyı açtım ağladığını gördüm dehşete düşmüştü ” bana inanmicaksın ama yemin ederimki az önce bana bahsettiğin o iki çocukla karşılaştım ” anlattığına göre kırmızı ışıkta durmuş telefonuna bakıyormuş sonra bir çocuk camı tıklatmış korkmuş ve camdan dışarı bakmış tuhaftırki o anda tarafik ışıkları sönmüş dolayısıyla çocukların yüzünü görememiş ama arkasında ondan daha küçük bir çocuk varmış endişeyle arabanın camını indirmiş “yardımcı ola bilirmiyim ” ve çouk demişki ” bizi arabaya al ” bunu emir verirmiş gibi bir çocuğa göre fazla özgüvenli bir ses tonuyla söylemiş arkadaşım hiç bir şey dememiş ve çocuk arabay doğru ilerlemiş artık yeteri kadar yakınmış ve görebilmiş kapkara gözleri varmış baştan başa simsiyah hiç beyazlık yok o an uzaklaşmak istemiş ama sanki bakışlara karşı koyamıyormuş tam kapıyı açacağı zaman kendine gelmiş gaza basmış ve hızlıca yanıma gelmiş o gece beraber sabahladık okuduğum hikayelere göre genelde siyah gözlü çocuklar birden çok ziyarete gelirmiş uyku ilacını içip sabaha kadar yatıcaktım birdaha gelmesinler diye.
